Τα συμπεράσματα του Διεθνούς συνεδρίου της Μήλου επιβεβαιώνουν τις έρευνές μας
Στο Συνεδριακό Κέντρο Μήλου συγκεντρώθηκαν από 11 έως 13 Ιουλίου 2005 επιστήμονες και ερευνητές από 15 χώρες, προκειμένου να μοιραστούν τις απόψεις τους για το θέμα της Ατλαντίδας. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ειδικοί από το χώρο της αρχαιολογίας, της γεωλογίας, της ηφαιστειολογίας και άλλων επιστημών τεκμηρίωσαν τις απόψεις τους για την υπόθεση αυτή.
Στο τέλος του Συνεδρίου, σε μια ειδική συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, οι σύνεδροι με συναίνεση, καθόρισαν 24 κριτήρια για τον εντοπισμό του τόπου ανάπαυσης της Ατλαντίδας, που χρειάζεται να χρησιμοποιούν όλοι οι αναζητητές της χαμένης γης. Διαφορετικά, η αναζήτηση της Ατλαντίδας θα μπορούσε κάλλιστα να μετατραπεί σε αναζήτηση οποιουδήποτε χαμένου πολιτισμού οπουδήποτε στον κόσμο.
Θεωρώ ότι ήταν ένα σοβαρό, πρωτοποριακό γεγονός για τα Ελληνικά δεδομένα, τα δε γενικά τελικά συμπεράσματα του συνεδρίου ήταν σημαντικά και επιβεβαιώνουν πλήρως τις έρευνες και τη θεωρία του Μουσείου Ατλαντίδας που διατυπώνουμε εδώ και πολλά χρόνια.
Παρουσιάζω παρακάτω τα 24 κριτήρια στα οποία συμφώνησαν οι σύνεδροι, τα οποία πρέπει να εκπληρώνει μία γεωγραφική περιοχή ώστε να οριστεί ως η τοποθεσία της Ατλαντίδας:
- Η Ατλαντίδα πρέπει να ήταν ένα νησί το οποίο είτε πια να μην υπάρχει είτε να υπάρχει ακόμα τμήμα του.
- Η μητρόπολη της Ατλαντίδας πρέπει να είχε μια μοναδική γεωμορφολογία, αποτελούμενη από εναλλασσόμενους δακτυλίους ξηράς και θάλασσας με ένα κεντρικό νησί στο μέσον.
- Η Ατλαντίδα πρέπει να βρισκόταν έξω από τις Στήλες του Ηρακλή.
- Η Ατλαντίδα ήταν μεγαλύτερη από την Ασία και τη Λιβύη μαζί.
- Η Ατλαντίδα πρέπει να φιλοξενούσε ένα αναπτυγμένο πληθυσμό εγγράμματο, με μεταλλουργικές γνώσεις και ναυτική εμπειρία.
- Η Ατλαντίδα πρέπει να ήταν εύκολα προσεγγίσιμη από τους Αθηναίους.
- Η Ατλαντίδα πρέπει να βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τους Αθηναίους.
- Η μητρόπολη της Ατλαντίδας πρέπει να υπέστη μία φυσική καταστροφή ανεπανάληπτης σφοδρότητας.
- Σεισμοί και πλημμύρες εξαιρετικής βίας ήταν οι πρόδρομοι της καταστροφής της Ατλαντίδας.
- Η Ατλαντίδα καταστράφηκε 9.000 αιγυπτιακά χρόνια πριν τον 6ο αιώνα π.Χ.
- Σε έναν χαμηλό λόφο περίπου 50 στάδια στο εσωτερικό της ίδιας της πρωτεύουσας, ανεγέρθηκε μια εσωτερική ακρόπολη για να προστατεύσει το αρχικό σπίτι του Κλείτο και του Ποσειδώνα.
- Η Ατλαντίδα είχε υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, ώστε να συγκροτεί μεγάλο στρατό (10,000 άρματα, 1,200 πλοία, 1,200,000 οπλίτες).
- Η θρησκεία της Ατλαντίδας περιλάμβανε τη θυσία ταύρων.
- Οι βασιλείς της Ατλαντίδας συγκεντρώνονταν εναλλακτικά κάθε 5o και 6ο έτος για να διαβουλεύονται για θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος και κατά τη διάρκεια αυτών των συνελεύσεων θυσίαζαν ταύρους.
- Μετά την καταστροφή της Ατλαντίδας, η διέλευση των πλοίων μπλοκαρίστηκε από τα ρηχά νερά, λόγω της λάσπης ακριβώς κάτω από την επιφάνεια που ήταν τα υπολείμματα του βυθισμένου νησιού..
- Η Ατλαντίδα είχε ορυκτούς πόρους και ένα πλούσιο φάσμα άγριας και εξημερωμένης χλωρίδας και πανίδας, συμπεριλαμβανομένων των ελεφάντων.
- Η Μητρόπολη της Ατλαντίδας καταπόθηκε από τη θάλασσα και χάθηκε κάτω από το νερό, μετά την εκδήλωση σεισμών και πλημμυρών.
- Στην Ατλαντίδα υπήρχαν θερμές και ψυχρές πηγές με κοιτάσματα ορυκτών.
- Η Ατλαντίδα (εκτός της μητρόπολης) βρισκόταν σε μία πεδιάδα 2.000 x 3.000 στάδια περικυκλωμένη από βουνά που έφταναν μέχρι τη θάλασσα.
- Μέσα στις στήλες του Ηρακλή, η Ατλαντίδα είχε υπό τον έλεγχό της πολλά κράτη της Μεσογείου
- Η παράκτια πεδιάδα της Ατλαντίδας έβλεπε νότια και ήταν προστατευμένη από τους βόρειους ανέμους.
- Τα βράχια στην Ατλαντίδα είχαν διάφορους χρωματισμούς (μαύρο, άσπρο, κόκκινο)
- Στην Ατλαντίδα υπήρχαν αρδευτικά κανάλια
- Καμία φυσικά ή γεωλογικά αδύνατη διεργασία δεν ενεπλάκη στον σχηματισμό και την καταστροφή της Μητρόπολης της Ατλαντίδας, αλλά δεν θα μπορούσε να ήταν υπεύθυνη για την καταστροφή μιας στεριάς στο μέγεθος μιας ηπείρου. Επίσης, καμία φυσική ή γεωλογικά αδύνατη διεργασία δεν εμπλέκεται στον σχηματισμό πηγών θερμού νερού και στο σχηματισμό κόκκινων, λευκών και μαύρων πετρωμάτων.
Επίσης, διατυπώθηκαν και απόψεις που αμφισβητούσαν την ύπαρξη της Ατλαντίδας, κυρίως από τον καθηγητή Χρίστο Ντούμα, Διευθυντή της ανασκαφής Ακρωτηρίου Σαντορίνης και μέλος της επιστημονικής επιτροπής του συνεδρίου, ο οποίος υποστήριξε ότι η ύπαρξη της Ατλαντίδας είναι ένας μύθος και η αναζήτησή της μία ουτοπία.
Παράλληλα με το συνέδριο πραγματοποιήθηκε και έκθεση βιβλίων σχετικών με την Ατλαντίδα.
