|
Η σχέση μεταξύ Ατλάντων και Μινωικής Κρήτης
|
Η Κρήτη έχει μακραίωνη ιστορία που προηγήθηκε του Ομηρικού κόσμου κι έλαμψε με τον πολιτισμό της που ανάδειξε από τα πανάρχαια χρόνια. Έγινε πρώτα ξακουστή με τα ονόματα: Δολιχή, από το μακρόστενο σχήμα της, Λερία, Μάκαρις ή Μακαρόνησος (νησί των Μακάρων), Αστερία, Τελχινία, Ιδαία, Χθονία(στεριά), Κουρίτης. Καπταρά ή Κάφτορ και Κεφτιού.
Το όνομα Κρήτη, που επικράτησε, προέρχεται, κατά την παράδοση, από το όνομα μιας Νύμφης Εσπερίδας, που έφτασε στο νησί από τη δύση με τους Ταλαίους (Ταλαία όρη Κρήτης), ή τους Τελχίνες, ή τους Κουρήτες, που ήρθαν με τη Ρέα, για να γεννήσει το Δία, μακριά από την Κρόνου Πολιτεία των Τιτάνων (την Ατλαντίδα).
Η νύμφη Κρήτη έμεινε στο νησί και οι ξένοι την επέβαλαν στους ντόπιους σαν την πρώτη βασίλισσα τους. Μια παράδοση λεει, ότι η νύμφη Κρήτη είχε αδελφή την Ομόνοια και μητέρα της ήταν η Πραξιδίκη, θυγατέρα του Ωγύγη, Ατλαντικής επίσης γενιάς. Μπορεί τ' όνομα Κρήτη, να προέρχεται και από τους Κουρήτες, που χτυπούσαν τα χάλκινα κύμβαλα να μην ακούγεται το κλάμα του Δία, γιατί τη φέρουν και σαν κόρη ενός Κουρήτη.
Αλλά και οι Κουρήτες ήταν "επήλυδες" (ξένοι που ήλθαν απ' έξω), όπως και οι Τελχίνες και οι Κάβειροι. Αυτοί έφεραν τη μεγάλη ανακάλυψη, δηλαδή την επεξεργασία του χαλκού, στην Κρήτη και στ' άλλα νησιά του Αιγαίου και τη δέχτηκαν οι ντόπιοι (βλέπε Μανόλη Ανδρόνικου: Μουσείο Ηρακλείου). Η Κρήτη αναφέρεται και σαν θυγατέρα του Δευκαλίωνα...
Από κείνα τα χρόνια αρχίζει η πολιτιστική ακμή της Κρήτης. Τη συνέχισαν οι Πελασγοί και οι Αιγαίοι, που κατάκτησαν την Κρήτη, για να ενωθούν με τους προκάτοχους και τους ντόπιους, οπότε παρουσιάζονται οι Ετεόκρητες.
Βρέθηκε επιγραφή του προϊστορικού αυτού Κρητικού λαού, με Ελληνικά γράμματα σε άγνωστη γλώσσα (φυλάγεται στο Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης). Κατάλοιπα σκελετών της Κρήτης δείχνουν τη βιολογική ανάμειξη των αρχαιότατων Κρητών, Πελασγών κλπ, γράφει ο Μ. FINLEY στο βιβλίο του "ΟΔΥΣΣΕΙΑ".
Ο Αστερίων, ο γνωστός βασιλιάς της Κρήτης, που προέρχεται κι αυτός από τη γενιά των Τιτάνων, θεωρείται μυθικό αλλά και ιστορικό πρόσωπο. O Αστερίων νυμφεύτηκε την Ευρώπη κι έγινε πατέρας του Μίνωα, του Ραδάμανθου και του Σαρπηδόνα.
Ακολουθούν τα χρόνια της δυναστείας του Μίνωα και η θαλασσοκρατία των Κρητών στο Αιγαίο.
Για την περίοδο αυτή έγραψαν όλοι σχεδόν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και οι γνωστότεροι Λατίνοι και βρέθηκαν σχετικά στοιχεία στη Μέση Ανατολή, στην Αίγυπτο και αλλού.
Ο J.V. LUCE στο βιβλίο του «Το Τέλος της Ατλαντίδας», ισχυρίζεται ότι η παλιά Κρήτη ήταν η κοιτίδα του πολιτισμού των Ατλάντων. Οι "λαοί της θάλασσας" και "η φυλή των χαλκέων" είχαν ορμητήριο την Κρήτη, δέχεται ο LUCE, και οι φυλές αυτές ήταν απόγονοι των Ατλάντων της παλιάς Κρήτης. Ο Ησίοδος όμως γράφει, ότι ήρθαν από τη δύση από τον έξω Ωκεανό, και ο Όμηρος δέχεται ότι ο Ωκεανός είναι γεννήτορας όλων αυτών.
Η πιο σωστή άποψη, κατά τη γνώμη μας, είναι ότι οι Άτλαντες αποίκησαν την Κρήτη, όπως και όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου. Τα σχετικά με την Κρήτη που αναφέραμε ως τώρα συνηγορούν υπέρ της άποψης αυτής.
Θα την ενισχύσουμε με τη μνημόνευση μερικών από τα πάρα πολλά ευρήματα της Κρήτης, που θυμίζουν την Ατλαντίδα και μερικών σχετικών παραδόσεων:
Η εσπερίδα νύμφη Κρήτη εικονίζεται με τον Τάλω και το Δαίδαλο και Ίκαρο σε αγγείο της Νεάπολης. Σε τοιχογραφία της Καμπανίας παρασταίνεται με το Θησέα. Στη Βίλλα Αλμπάνι, σε τεμάχιο σαρκοφάγου εικονίζεται με τον Ηρακλή, που πιάνει τον Κρητικό ταύρο.
Στο Μουσείο Χανίων προσέξαμε στο μωσαϊκό δάπεδο τον Ποσειδώνα που φέρει στον ώμο του τρίαινα και συνοδεύεται από την γυναίκα του Αμφιτρίτη ημίγυμνη. Στη βιτρίνα 29 Νο 191 σε δίσκο εικονίζεται ο Νηρέας με ουρά δελφινιού και τρίαινα. Στην 32 βιτρίνα σε όστρακο από χειρολαβή αγγείου υπάρχει παράσταση της κεφαλής της Γοργώς. Ένα νόμισμα από την Ίτανο της Κρήτης του 6oυ αιώνα παλιάς χρονοαρίθμησης φέρει ανάγλυφη εικόνα του Νηρέα με Τρίαινα...
Στο Μουσείο Ηρακλείου: Στις αίθουσες Α-Δ εκθέτονται πολλοί σφραγιδόλιθοι και μικροαντικείμενα, που έχουν αποτυπωμένες τρίαινες, το κηρύκειο του Ερμή, δελφίνια, σταυρούς (ο Σταυρός της Ατλαντίδας} και φίδια, που θεωρούνται παλιά εμβλήματα της γενιάς των Ατλάντων. Οι διπλοί πέλεκεις, ακόμα και οι "θεές με τα φίδια" θεωρήθηκαν υπολείμματα των λαών της Ατλαντίδας. Στη βιτρίνα 161Α της Αίθουσας ΧΙΙ εκθέτονται χάλκινα αγαλματίδια του Ερμή, που βρέθηκαν στο ιερό του, όπου λατρευόταν στο βουνό Σύμης Βιάνου. Στην Αίθουσα ΧΙΙΙ εκθέτεται ένας τάφος που φέρει τρίαινα και στη μέση διπλούς πέλεκεις και όφεις.
Ο ανερμήνευτος ακόμα περίφημος Δίσκος της Φαιστού, από αρκετούς θεωρείται πως είναι απροσδιόριστης χρονολογίας και πως είναι κατάλοιπο των Ατλάντων ή των άμεσων απογόνων τους (βλέπε "Κρητική Εστία", τ.222, Σεπτ.1999, σελ.9, μελέτη Παν. Αναγνώστου). Τα μαβιά Δελφίνια είναι χαρακτηριστικό της Κρητικής και Αιγαιοπελαγίτικης τέχνης της αρχαιότητας και φαίνεται να είναι κοινή η προέλευση. Απαντώνται στην Κνωσό, τη Δήλο, τη Θήρα κλπ.
Στο νησάκι Δία, απέναντι από το Ηράκλειο Κρήτης, ο Ζακ Υβ Κουστώ ανακάλυψε το 1976, στο βυθό, τετραγωνισμένους και ορθογώνιους βράχους, που συγκροτούσαν τεχνητό λιμενοβραχίονα και τα αποκάλεσαν Κυκλώπεια τείχη. Στην αρχή οι ερευνητές νόμισαν πως ήταν τεχνητό λιμάνι, ναύσταθμος του Μίνωα. Αργότερα όμως διαπίστωσαν πως είναι πολύ πιο παλιό. Ομοιάζουν με τα "Κυκλώπεια τείχη" του νησιού Μπίμινι των Μπαχάμας, που είπαν πως είναι κατάλοιπα της Ατλαντίδας, οπότε οι μελετητές προβληματίστηκαν...
Θα μνημονεύσουμε και μερικές παραδόσεις ενδεικτικές των σχέσεων της Κρήτης με τους Άτλαντες και τους απογόνους τους:
Ο Κύδωνας, ιδρυτής των Κυδωνιών Κρήτης, φέρεται να έχει πατέρα τον Ερμή (που ήταν γιος του Δία και της Μαίας, μιας από τις επτά Πλειάδες, κόρης του Ατλαντα. Δηλ. ο Ερμής ήταν Ατλαντικής προέλευσης).
Κοντά στην Κνωσό υπήρχε ποτάμι που ονομαζόταν "Τρίτων".
Από την Κρήτη, η νύμφη Ευρώπη διασχίζει το Αιγαίο καβάλα σε ταύρο (είναι ο Δίας μεταμορφωμένος, κατά το μύθο} και τη συνοδεύουν Τρίτωνες και Νηρηίδες...
Η Ίρις πέταξε από το νησί του Αίολου και βρήκε το σοφό Νηρέα, άρχοντα του Αιγαίου. Στο Νηρέα, που είχε διερμηνέα το Γλαύκο, η Ίρις είπε να φροντίσει να έχουν καλό ταξίδι οι Αργοναύτες, που θα περάσουν από τα νησιά του Αιγαίου να πάνε στην Κρήτη. Οι Αργοναύτες ήθελαν να κλέψουν το μυστικό του Τάλω. Μάλλον το μηχανικό κινητικό του σύστημα, που είχε σχέση ίσως με τον "Ιπτάμενο Κριό" και με το "Χρυσόμαλλο Δέρας" του Φρίξου και της Έλλης. Ο Τάλως, φρουρός της Κρήτης, λένε πως ήταν ένα κινούμενο χάλκινο ρομπότ, με αρτηρίες και υγρό, προϊόν του Ήφαιστου ή του Δαίδαλου και των βοηθών τους, Ατλαντικής γενιάς. Ο Τάλως απεικονίζεται και σε νομίσματα της Φαιστού.
Στον "Ύμνο στον Απόλλωνα" περιγράφεται η εκστρατεία των Κρητών στους Δελφούς. Τους οδήγησε εκεί ο Απόλλωνας μεταμορφωμένος σε Δελφίνι, γιατί μεταξύ των Κρητών υπήρχαν και ιεραπόστολοι της γενιάς του...Μια άλλη παράδοση λεει πως ο Ωρίωνας ταξίδεψε στην Κρήτη.
Ο Ποσειδώνας από τα πανάρχαια χρόνια θεωρούνταν επιδρομέας και κατακτητής, κατά καιρούς, τμημάτων της Κρήτης. Είναι γνωστός ο μύθος του ταύρου του αγριωπού, που έβγαζε φλόγες από τα ρουθούνια του και κατάκαιγε τα σπαρτά. Τον αποβίβασε ο Ποσειδώνας να καταστρέψει την Κρήτη, γιατί φαίνεται δεν υποτάσσονταν εύκολα... Ήταν των Ατλάντων φλογοβόλο όχημα με μορφή ταύρου; Όπως ο Τάλως που έμοιαζε ρομπότ με μορφή ανθρώπου;
Για περισσότερα στοιχεία σχετικά με την Κρήτη και την Ατλαντίδα παραπέμπουμε στο βιβλίο του J. LUCE "Το τέλος της Ατλαντίδας".
Copyright © by Θεόδωρος Πάσχος, Ελλάδα, 2000
|