Συγγραφέας: Θεόδωρος Πάσχος, σελίδες 202 Δυο Έλληνες επιστήμονες με τη τεχνολογία τους βρίσκουν λύση στο πρόβλημα της επικοινωνίας με νοήμονα όντα του σύμπαντος, χαράζοντας το μέλλον της ανθρωπότητας. Αναζητώντας να εξιχνιάσουν διάφορα μυστήρια φαινόμενα, πρωταγωνιστούν σε ομάδες αποστολών για να παρακολουθήσουν τα ιπτάμενα σκάφη που εμφανίζονται στη Γη, στον Άρη και στη Σελήνη και να επικοινωνήσουν με τα εξωγήινα όντα. Στη προσπάθειά τους αυτή μπλέκουν σε επικίνδυνες περιπέτειες μαζί τους, ανακάλύπτοντας συγχρόνως, στο βυθό του ωκεανού, απομεινάρια (ίχνη) της παλιάς τεχνολογίας της χαμένης Ατλαντίδας...
Για προεπισκόπηση ή παραγγελία δείτε στo Site: smashwords.com/
Φόρμα σύνδεσης στο Site
Κατηγορίες Εκθεμάτων
Επίσης διαθέσιμο:
Εμφανίσεις: 165
Τα είδη των εκθεμάτων του μουσείου Ατλαντίδας
Η ιδέα της ίδρυσης ενός Μουσείου για την Ατλαντίδα ήταν μια πρωτότυπη, παράξενη αλλά και τολμηρή σκέψη για την δεκαετία 80 και ακόμη θεωρώ παραμένει τό ίδιο και για σήμερα. Παραδέχομαι ότι ήταν μια ιδέα που η πραγματοποίηση και υποστήριξή της μας έφερε πολλές φουρτούνες και προβληματισμούς. Τι αντικείμενα άραγε θα περιείχε ένα μουσείο με την επωνυμιά μιας μυθικής χώρας;;; Και πως ήταν καλύτερο να ονομασθεί; Μουσείο;; ή μήπως ήταν καλύτερα να γίνει "Βιβλιοθήκη Ατλαντίδας"; - που θα ήταν πιο εύκολή η διαχείρισή της γιατί όλοι γνωρίζουν οτι υπάρχει μια πλούσια βιβλιογραφία σε όλο το κόσμο για την υπόθεση της, αρχαία και σύγχρονη, που θα μπορούσε να συγκεντρωθεί! Η συγκέντρωση πολλών από τα βιβλία αυτά και μόνο δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τον τίτλο Μουσείο.
Είναι δυνατόν να υπάρχουν αρχαία ευρήματα ή λείψανα μιας αμφισβητούμενης χώρας;Τέτοια αρχαιολογικά ευρήματα, απροσδιόριστης προέλευσης, υπάρχουν σκόρπια σε διάφορες χώρες. Στίς H.Π.A. και στην Ρωσία υπάρχουν αντικείμενα, πλάκες, κρύσταλλοι κλπ, που αναδύθηκαν από το βυθό του Ατλαντικού ωκεανού. Στη Μεγ. Βρεττανία, στην Ισπανία, στο Μεξικό, στη Γουατεμάλα και στο Περού, υπάρχουν διάφορα αντικείμενα, απροσδιόριστης προέλευσης, που εξετάζονται ακόμα. Το ίδιο στην Ελλάδα (π.χ. δίσκος Φαιστού, πινακίδες με Γραμμική Α' και ιερογλυφικά κ.α.). Αυτά όμως είναι απρόσιτα ακόμα και σε ατλαντολόγους, εκτός του στενού κύκλου των ειδικών επιστημόνων των μυστικών ερευνών.... Τα αντικείμενα αυτά περιβάλλονται με πέπλο μυστηρίου. Δεν γίνεται, λοιπόν, να υπάρχουν ευρήματα παρωχημένων εποχών σε ένα Μουσείο για την Ατλαντίδα. Τι θα εκθέταμε λοιπόν, πέραν της σχετικής απεριόριστης βιβλιογραφίας (βιβλία, άρθρα, μελέτες, περιοδικά, εφημερίδες κ.α); Τη λύση του προβλήματος έδοσαν τα αθάνατα βιβλία των αρχαίων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων.
Στην Οδύσσεια του Όμηρου υπάρχουν στοιχεία για τον κόσμο του ωκεανού, έξω από τις Στήλες του Ηρακλή (σημερινό Γιβραλτάρ). Ο Ησίοδος περιγράφει τη γενεαλογία των Θεών και των Τιτάνων-Ατλάντων, που προέρχονται από τον Ατλαντικό. Ο Σόλωνας αποκαλύπτει την αφήγηση περίεργης ιστορίας, από τους ιερείς της Σάιδας της Αιγύπτου, για τους Άτλαντες, που επέδραμαν στην Αττική. Ο Πλάτωνας στα βιβλία του Κριτίας και Τίμαιος πραγματεύεται τον Ατλαντικό λόγο, όπoυ παρουοιάζeι την Ατλαντίδα σ' όλο το μεγαλείο της. Στον Απολλόδωρο βρήκαμε τη συμπλήρωση της γενιάς των Ατλάντων κι άλλα στοιχεία για τα εμβλήματά τους κλπ.
Στα Αργοναυτικά του Απολλώνιου Ρόδιου υπάρχουν συσχετισμοί παραδόσεων και ηρώων, της γενιάς των Ατλάντων, και μεταγενέστερων φυλών, αρχηγετών και ηρώων. Ο Αρίσταρχος, ο Κράντωρας, ο Πλούταρχος, ο Πρόκλος, ο Ποσειδώνιος, ο Οβίδιος, ο Οράτιος, ο Πλίνιος κλπ. επιβεβαιώνουν τα στοιχεία για τους Τιτάνες Άτλαντες, τα νησιά των Εσπερίδων και της Καλυψώς της κόρης του Άτλαντα, τους μύθους για τον Άτλαντα και τον Ηρακλή, τις 7 κόρες του Άτλαντα που έγιναν ηγέτριες διαφόρων φυλών .
Τα απειράριθμα αυτά στοιχεία που περιγράφονται σε αρχαίες πηγές, για μερικούς μυθολογήματα - για εμάς μυθιστορίες, που δείχνουν τις σχέσεις της προϊστορικής Ελλάδας με μια έστω φυλή Ατλάντων, δεν άφησαν αδιάφορους τους καλλιτέχνες όλων των εποχών μέχρι σήμερα και τους απλούς λαϊκούς καλλιτέχνες. Απεικόνισαν, έτσι, τις περιγραφές, τα εμβλήματα, τους ήρωες κ.α. με παραστατικές εικόνες επάνω σε σύνθετα και απλά σκεύη, σε τοιχογραφίες και πίνακες, σε πλάκες από μάρμαρο και πηλό, σε αγάλματα και προτομές. Πολλά απ' αυτά τα συνθετικά καλλιτεχνήματα της λαϊκής παράδοσης επιβεβαιώνουν τα παραδοσιακά και τα ιστορικά στοιχεία για τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν κάποιο ρόλο (αρχηγικό, ηρωικό κ.α.) τα παλιά χρόνια και για γεγονότα που έγιναν.
Με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία επιλέχθηκε από τον κ. Β. Πάσχο η λέξη "Μουσείο" και συμφωνήθηκε από το "Σύλλογο Προβολής Μουσείου Ατλαντίδας" το είδος των εκθεμάτων που θα περιέχει το περίεργο "Μουσείο".
Στο μουσείο είχαν θέση σαν εκθέματα, όλα τα αντικείμενα-τεχνουργήματα που θυμίζουν την χαμένη Ατλαντίδα, τους Άτλαντες και Τιτάνες και τους λοιπούς ήρωές της και τα εμβλήματά της και γενικά την επίδραση αυτών σε κάθε φάσμα της ζωής του ανθρώπου και της δυναμικής παρουσίας του...
Δηλαδή κάθε είδος - πράγμα (υλικό ή άυλο), που πηγάζει, γεννήθηκε, επινοήθηκε και κατασκκευάστηκε από την επίδραση του θρύλου ή της ιστορίας της Ατλαντίδας, των Τιτάνων-Ατλάντων και των απογόνων τους, των ηρώων της, των συμβόλων της κ.α. σε όλο το φάσμα της ζωής των ανθρώπων (στην παράδοση, τέχνη, επιστήμη, φιλολογία, γεωγραφία (π.χ. γεωγραφικοί άτλαντες), στην αστρονομία, στην αρχαιολογία και στην έρευνα καθώς και στο εμπόριο, στη ναυτιλία, στη βιομηχανία κ.α). Μετά απο αυτό το γενικό διαγραμμα για τα είδη που θα είχαν θέση στο μουσείο, συντάχθηκε και εγκρίθηκε από το Σύλλογο ένας πίνακας των μουσειακών αντικειμένων που θα συγκεντρώνουμε και θα εκθέταμε, που περιλήφθηκε στο κανονισμό λειτουργίας του Μουσείου Ατλαντίδας και φαίνεται στην εικόνα 1.
Επίσης ορίσθηκε ότι το Μουσείο θα τηρεί και Βιβλίο καταχώρησης όλων των αντικειμένων, με αύξοντα αριθμό καταχώρησης, περιγραφή αντικειμένου, ημερ/νία κτήσης, προέλευση και είδος (κατηγορία) αντικειμένου
Στο τέλος του 1984 στο Μουσείο υπήρχαν 1400 μουσειακά αντικείμενα πέρα από τον εξοπλισμό του (βιτρίνες, ντουλάπες, γραφεία, καρέκλες, φωτιστικά) και ήταν στεγασμένο σε αίθουσα που νοικιάσαμε στο Ηράκλειο Αττικής. Μέχρι το τέλος του 1986 είχε εμπλουτισθεί και με άλλα εκθέματα. Εφθασαν τον αριθμό 1830, καταγραμμένα στο Βιβλίο Καταχώρησης. Η αίθουσα γέμισε και τα εκθέματα ήταν στριγμωμένα. Αρχίσαμε να ψάχνουμε για άλλο, μεγαλύτερο χώρο, για να λύσουμε το πρόβλημα της στέγασης. Τον Ιούνη του 1988 ξεκίνησε μια καινούργια περίοδος για το Μουσείο και τον "Σύλλογο...". Για να χωρέσουν όλα τα εκθέματα και ο εξοπλισμός του, έγινε η μετεστέγασή του σε μια νέα αίθουσα 106 τ.μ. στον Νέο Κόσμο, αρκετά μεγαλύτερη από την προηγούμενη, που αγόρασε ο ιδρυτής του Μουσείου.
Ο Προμηθέας Δεσμώτης, του Αισχύλου, με τον πυρσό του φώτισε το δρόμο μας.