5. Τι εκθέματα περιελάμβανε το μουσείο; Από πού προέρχονταν;

Εκθέματα του μουσείου αποτελούσαν όλα τα αντικείμενα που θυμίζουν τη χαμένη Ατλαντίδα, δηλαδή κάθε ανθρώπινο έργο ή παράξενο φυσικό εύρημα που πήγαζε και επινοήθηκε από το θρύλο και την ιστορία των Ατλάντων, της Ατλαντίδας και των απογόνων τους. Ενδεικτικά μπορούμε να πούμε ότι περιελάμβανε τις εξής κατηγορίες: Βιβλία, διάφορα έντυπα, περιοδικά, εφημερίδες κτλ που είχαν βέβαια σχέση με την Ατλαντίδα, καλλιτεχνήματα με τους ήρωες και τα ευρήματα των Ατλάντων, διάφορα είδη λαϊκής τέχνης, πήλινα, γυάλινα, μεταλλικά, κεντητά, χάρτες, ζωγραφιές, φωτογραφίες, καρτ ποστάλ, σλάιντς, σκίτσα, τίτλοι, γραμματόσημα, είδη βιοτεχνικά, βιομηχανικά κτλ που θυμίζουν την Ατλαντίδα, τον Άτλαντα, τον Ποσειδώνα και τους άλλους ήρωες της και τα αναγνωρισμένα σύμβολα της Ατλαντίδας, τα οποία ήτανε τρίαινα, δελφίνι, κυκλικές σπείρες, γοργόνες, Ήλιο, Σελήνη, φίδι, χέλι, διπλός πέλεκυς, ταύρος και τα οποία ευρήματα παρουσιάζονται και στην ελληνική μυθολογία. Όσον αφορά τώρα τα αρχαιολογικά αντικείμενα, αρχαιολογικά αντικείμενα δε μπορούσαν να υπάρχουν στο μουσείο γιατί τέτοια παράξενα αντικείμενα που βρέθηκαν σε διάφορες έρευνες (πλάκες, κρύσταλλοι κτλ) κατά καιρούς που έκαναν ερευνητές από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, βρέθηκαν στην Ισπανία, Μεξικό, Γουατεμάλα, στο βυθό του Ατλαντικού Ωκεανού, αυτά είναι απροσδιόριστης προέλευσης και ακόμα εξετάζονται. Είναι απρόσιτα ακόμη και σε Ατλαντολόγους και τα ερευνά μόνο ένας στενός κύκλος ειδικών επιστημόνων που κάνουν και τις μυστικές έρευνες. Παρ’ όλα αυτά, το μουσείο έχει μπορέσει κι έχει πάρει φωτογραφίες από αυτά τα ευρήματα, από όσες βέβαια έχουν κυκλοφορήσει. Άλλα εκθέματα του Μουσείου είναι αγάλματα, προτομές, πίνακες, επιγραφές, παραστάσεις, αγγεία, όστρακα, νομίσματα. Επίσης, γλωσσικά στοιχεία άγνωστης προέλευσης, ιερογλυφικά σύμβολα και η παρουσίαση των μεγάλων συγγραφέων της Ατλαντίδας ξεκινώντας από τους αρχαίους. Ειδικά η συλλογή των βιβλίων που έχει το μουσείο είναι τεράστια.

6. Ποιό θεωρείτε ως το πιο σημαντικό έκθεμα του μουσείου, ή το πιο αγαπημένο για εσάς προσωπικά;

Είναι κάτι χάρτες που υπάρχουν στο μουσείο και είναι πολύ παλιάς εποχής, ένα χάρτη έχω κι εδώ κι ένα άγαλμα του Άτλαντα που κρατάει την Υδρόγειο Σφαίρα, το οποίο το έχω κι εδώ σήμερα.

7. Θέλετε να μας πείτε περισσότερα για αυτά, δηλαδή χρονολογία κτλ;

Το άγαλμα είναι καινούρια κατασκευή, το πήρα από την Έλευση του ʼτλαντα και μου αρέσει σαν έκθεμα. Ο χάρτης είναι από παλιούς χάρτες που βρήκαμε σε ένα παλαιό βιβλίο, τον οποίο φωτογραφήσαμε, μεγεθύναμε και κάναμε κορνίζα.

8. Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου. Είχε επισκεψιμότητα;

Το μουσείο το επισκέπτονταν δημοσιογράφοι, άνθρωποι της τέχνης, αρχαιολόγοι, από διάφορες χώρες . Επίσης είχαμε οργανωμένες επισκέψεις μαθητών δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. Γίνονταν εκδηλώσεις, κυρίως από τους λογοτέχνες και οργανώνονταν οι εκδηλώσεις αυτές πάλι για συγγραφείς. Υπήρχαν όμως και τυχαίοι, μεμονωμένοι επισκέπτες γιατί ήταν ανοιχτό δύο με τρεις φορές την εβδομάδα.

Έκθεμα του Μουσείου Ατλαντίδας στην Αθήνα.

9. Ποιες ήταν οι δυσκολίες που ο πατέρας σας συνάντησε στην πραγματοποίηση του εγχειρήματος αυτού;

Οι δυσκολίες δεν ήταν μόνο οικονομικής φύσεως. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν η στέγαση του μουσείου και αυτό βέβαια σε σχέση με την οικονομική ενίσχυση του. Ήταν ένα πρόβλημα που ουσιαστικά δεν λύθηκε μέχρι το τέλος της ύπαρξης του. Θα σας πω και μια ιστορία για τα προβλήματα που συναντήσαμε, για τα θέματα αυτά. Μέχρι το 1983, το μουσείο στεγαζόταν εδώ, σε αυτό το σπίτι που βρισκόμαστε σήμερα. Εδώ, θυμάμαι υπήρχαν πάρα πολλά εκθέματα, γεμάτο ήτανε και στο χώρο που ήταν κάτω, στο υπόγειο. Τα παλιά αντικείμενα όμως που είχαν συλλεχθεί, έφθασαν κάποια στιγμή τον αριθμό 1000 και δε χωρούσαν να εκτεθούν στο χώρο του σπιτιού. Έτσι νοικιάστηκε αίθουσα το Γενάρη του 1984 στο Νέο Ηράκλειο αλλά τότε άρχισαν να τρέχουν νέα έξοδα, όπως ενοίκια, κοινόχρηστα και λογαριασμοί. Και η νέα αίθουσα όμως μετά από τρία χρόνια πάλι κατέστη μικρή γιατί ανέβηκε ο αριθμός των εκθεμάτων, Φτάσαν κάπου 1800 εκθέματα. Το 1988, το Μουσείο μετακόμισε πάλι σε νέα αίθουσα, μεγαλύτερη αυτή τη φορά, στο Νέο Κόσμο. Η αίθουσα αυτή αγοράστηκε από τον πατέρα μου, το Βασίλη Πάσχο, με χρήματα από το εφάπαξ της σύνταξης του. Εκεί άρχισε η νέα εποχή λειτουργίας του μουσείου, που ήταν και η καλύτερη γιατί την εποχή εκείνη πολλά κανάλια ενδιαφέρθηκαν να το προβάλλουν, επισκέφθηκαν πολλοί δημοσιογράφοι την αίθουσα για να κάνουν ρεπορτάζ και πήραν και συνεντεύξεις. Παρ’ολα αυτά όμως και ο νέος χώρος αποδείχθηκε ακατάλληλος γιατί ήταν υπόγειο σε μια πολυκατοικία. Αυτό δε φάνηκε εκείνη τη στιγμή αμέσως αλλά φάνηκε πολύ αργότερα, το 1995 και το 1998-99 στο οποίο έγιναν μεγάλες καταστροφές, πλημμύρες και το μουσείο τότε πλημμύρισε δύο φορές από τις μεγάλες νεροποντές με αποτέλεσμα την καταστροφή πολλών εκθεμάτων κι εξοπλισμού.

10. Πόσα εκθέματα περίπου φιλοξενούσε το μουσείο; Είπατε 1800, μετά ανέβηκαν κι άλλο;

Ανέβηκαν. Αυτή τη στιγμή στα βιβλία τα οποία βλέπω, γιατί τα καταχωρούσαμε σε βιβλίο, βλέπω κάπου 2500 εκθέματα. Από αυτά βέβαια πολλά έχουν καταστραφεί αλλά είναι πάρα πολλά αυτά τα οποία έχουν μείνει.

11. Τελικά πότε και γιατί έκλεισε το μουσείο;

Το μουσείο έμεινε επισκέψιμο μέχρι και μετά τη δεύτερη καταστροφή, που έγινε το 1997 ή το 1998, από ότι θυμάμαι. Τότε πέρασε αρκετός χρόνος μέχρι ο χώρος να ξαναγίνει επισκέψιμος, και το μουσείο σταμάτησε να λειτουργεί για 6-7 μήνες την εποχή εκείνη. Απεδείχθη τότε ότι ο χώρος ήταν ακατάλληλος, λόγω του ότι δε μπορούσε να προστατευθεί από πλημμύρες με κάποια τεχνική λύση. Κατόπιν κρίθηκε ότι έπρεπε να μεταφερθούν πάλι τα εκθέματα σε άλλο χώρο προστατευμένο. Έφυγε λοιπόν από το χώρο εκεί πέρα, το 1999 σιγά σιγά άρχισα να παίρνω τα εκθέματα από το χώρο αυτό, αλλά σε ποιό χώρο να τα βάλω; Δεν υπήρχε χώρος άλλος. Ο μόνος χώρος ήταν πάλι εδώ στο σπίτι μου, στο οποίο έμενα. Οπότε, σιγά σιγά μετέφερα το μουσείο, μεταφέρθηκαν πάλι τα πιο σπουδαία εκθέματα στον ίδιο χώρο από όπου πρωτοξεκίνησε: στο δικό μου σπίτι πια, στο Νέο Ηράκλειο. Τα εκθέματα αυτή τη στιγμή είναι αποθηκευμένα και δε μπορούν να εκτεθούν, δε μπορει να τα δει κάποιος. Έτσι ουσιαστικά έκλεισε το μουσείο. Η απόφαση μου για κλείσιμο του μουσείου και μεταφορά των εκθεμάτων επήρθε κάτω από την πίεση της ανάγκης. Δε μπορούσα να συντηρώ πια έναν χώρο ακατάλληλο, που μετά τις καταστροφές υπολειτουργούσε και συνδυάστηκε με την απόφαση μου να φτιάξω τον διαδικτυακό τόπο με δικό μου domain name, στον οποίο θα πρόβαλλα νέα στοιχεία, τη γνώση και τη θεωρία της Ατλαντίδος που είχε αποθησαυριστεί. Ήταν ένας τρόπος γρήγορος και οικονομικός για μένα και χωρίς ρίσκο, για να συνεχιστεί η προβολή της Ατλαντίδας. Δημιούργησα λοιπόν το 2000 τον διαδικτυακό τόπο atlantida.gr, σε ελληνική και αγγλική γλώσσα στην αρχή και μετά το 2005 το site μετονομάσθηκε σε atlanteans.gr.

Έκθεμα του Μουσείου Ατλαντίδας στην Αθήνα.

12. ‘Aρα τα εκθέματα (όσα από αυτά διασώθησαν) μεταφέρθηκαν εδώ, στο χώρο όπου είμαστε τώρα και δεν είναι επισκέψιμα;

Όχι, δεν είναι επισκέψιμα γιατί είναι αποθηκευμένα τα περισσότερα.

13. Υπάρχουν σχέδια από μέρους σας για μια μελλοντική αναβίωση του μουσείου;

Όχι, δεν έχω σκοπό να αναβιώσω το μουσείο. Το πρόβλημα της στέγασης και της οικονομικής ενίσχυσης παραμένει και δεν έχω αυταπάτες ότι θα λυθεί . Ο πατέρας μου προσπάθησε πάρα πολύ να το λύσει αλλά δε λύθηκε. Δε νομίζω ότι κάποιος θα χρηματοδοτήσει ένα μουσείο με τέτοιο θέμα, τελείωσαν πια οι αυταπάτες. Παρ’ όλα αυτά το πάθος μου παραμένει, αυτό δεν έχει αλλάξει και ο άμεσος σκοπός μου είναι να προβάλλω τα εκθέματα του μουσείου στο ιντερνετ και στο διαδικτυακό μου τόπο atlanteans.gr. Η νέα τεχνολογία βοηθάει στη γρηγορότερη και ευρεία προβολή του μουσείου. Ήδη στο διαδικτυακό αυτό τόπο έχω αναφορά για το μουσείο, τους σκοπούς και την ιστορία του.

14. Οπότε σκοπεύετε να ψηφιοποιήσετε τα εκθέματα;

Ναι, ο σκοπός μου είναι να ψηφιοποιήσω τα εκθέματα και να τα επεξεργαστώ, κυρίως η επεξεργασία είναι μια δουλειά πολύ χρονοβόρα. Ήδη μερικά τα έχω κάνει, αλλά πρέπει να ολοκληρωθεί η δουλειά για να τα προβάλλω στο ιντερνετ. Το site υπάρχει αλλά πρέπει να γίνει επέκταση των ιστοσελίδων. Πιστεύω θα μου πάρει κάνα χρόνο. Άλλα σχέδια μου είναι η συνέχιση της έρευνας για την Ατλαντίδα, κάτι που οπωσδήποτε θα το κάνω και το κάνω ήδη και η συμμετοχή μου σε διεθνή συνέδρια που γίνονται για την Ατλαντίδα, γιατί έχω πολλά στοιχεία να παρουσιάσω. Όσον αφορά το μουσείο, θα κάνω και μια κρίση. Πιστεύω ότι ήταν μια πολύ πρωτοποριακή ιδέα αυτή του πατέρα μου, είχαμε κι επιστολές από ξένους για να έρθουν να δουν το μουσείο. Διεθνώς πρωτοποριακή ιδέα. Αλλά τελικά, δε φτάνει μόνο ο ζήλος και το πάθος που έχει κάποιος ερευνητής ούτε οι ατομικές προσφορές που κάνει ο ίδιος για να επιζήσει μια ωραία ιδέα.

Έκθεμα του Μουσείου Ατλαντίδας στην Αθήνα.