atlantida Tou Okeanou, σε αρχαία Γραμμική B' γραφή

Επιλέξτε τη γλώσσα σας

 

Prof. R. Freund: Βρίσκεται θαμμένη στο βαλτότοπο Donana στη Ν. Ισπανία

Νέες έρευνες υπάρχουν στο προσκήνιο από τις οποίες προκύπτουν ισχυρές ενδείξεις ότι η Ατλαντίδα βρίσκεται θαμμένη κάτω από τον μεγάλο βαλτότοπο του πάρκου Δόνα Άνα (Coto de Donana) της Ν. Ισπανίας, μια τεράστια βαλτώδη περιοχή νότια της Σεβίλης και βόρεια του ισπανικού λιμανιού Κάδιθ (είναι η αρχαία πόλη Γάδειρα).

Μια διεθνής ομάδα από  Ισπανούς, Καναδούς και Αμερικανούς επιστήμονες, με επικεφαλής τον αμερικανό αρχαιολόγο Ρίτσαρντ Φρόιντ, του πανεπιστημίου Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, ξεκίνησαν έρευνες το 2009 για να μελετήσουν τον παραπάνω βαλτότοπο που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά ως πιθανή τοποθεσία για την Ατλαντίδα από ένα Γερμανό επιστήμονα κοιτάζοντας διάφορες δορυφορικές φωτογραφίες το 2003.  Οι έρευνες και τα ευρήματα της ομάδας του Φρόιντ παρουσιάσθηκαν σε ειδική εκπομπή (ταινία)  με τίτλο «Βρίσκοντας την Ατλαντίδα» στο κανάλι του National Geographic, την Κυριακή 13/3/2011.

Εθνικό πάρκο Ντονιάνα
Αεροφωτογραφία γεωμετρικών σχηματισμών μέσα στο έδαφος
Ορθογώνια μοτίβα στο υπέδαφος
Αγαλματίδια γυναικείων Θεοτήτων

Η υπόθεση ξεκίνησε το 2003 με την αναφορά του Γερμανού επιστήμονα ότι αυτό που είδε σε δορυφορικές φωτογραφίες του υπέδαφους της περιοχής του εθνικού πάρκου "Coto de Donana" έμοιαζε σαν κυκλική δομή με μια ευθεία γραμμη συνδεόμενη μ' αυτή.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, άλλοι θεώρησαν ότι οι ορατές δομές στις δορυφορικές εικόνες ήταν παρόμοιες με το νησί των τριών ομόκεντρων κύκλων με μία μόνο είσοδο μέσα και έξω όπως περιγράφεται από τον Πλάτωνα στην αναφορά του για την Ατλαντίδα, που γράφτηκε γύρω στο 360 π.Χ. Ο Πλάτων τοποθετηθεί επίσης την Ατλαντίδα κοντά στις "Στήλες του Ηρακλή", γνωστές σήμερα σαν τα στενά του Γιβραλτάρ, που συνδέουν τον Ατλαντικό Ωκεανό στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Ο καθηγητής Φρόιντ παρουσιαζόμενος στη ταινία του National Geographic, εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο δούλεψε η ομάδα του για την ανακάλυψη του χαμένου πολιτισμού στον πυθμένα του βαλτότοπου του πάρκου Donana, χρησιμοποιώντας ραντάρ βαθέος εδάφους, ψηφιακή φωτογράφηση , δορυφορικές εικόνες του υπέδαφους και υποβρύχιο εξοπλισμό για καταδύσεις και σκανάρισμα του βυθού του Ατλαντικού ωκεανού πέριξ της περιοχής.

"Νομίζω ότι βρήκαμε τον καλύτερο υποψήφιο για αυτό που ήταν οι απαρχές του πολιτισμού....μια από τις μεγαλύτερες και αρχαιότερες πόλεις στο κάτω μέρος ενός τεράστιου βάλτου" είπε ο Φρόιντ, και ισχυρίσθηκε ότι η Ατλαντίδα, που περιέγραψε ο Πλάτων το 360 π.Χ., βρίσκεται θαμμένη στο Εθνικό πάρκο Donana (Δόνα-Άνα) βόρεια του Cadiz (Κάδιθ), και θεωρεί δεδομένο ότι η περιοχή αυτή κάποτε βρισκόταν σ' ένα ανοιχτό κόλπο που αφανίστηκε και γέμισε με λάσπη από ένα γιγάντιο τσουνάμι. "Αυτή είναι η δύναμη του τσουνάμι"  δήλωσε. “Παρόλο που είναι δύσκολο να το συλλάβουμε το κύμα αυτό μπορεί να φτάσει μέχρι και 60 μίλια μέσα στη στεριά. Αυτό έγινε και εδώ”.

Για τις δυσκολίες και προκλήσεις που συνάντησαν στην έρευνα της περιοχής αυτής ο Φρόιντ είπε: "Έχω γίνει ένας εμπειρογνώμονας σε μέρη που έχουν φραχθεί με λάσπη. Όμως ήταν πολύ δύσκολο να γίνει οποιαδήποτε ανασκαφή στο εσωτερικό του βαλτώδη πάρκου. Το έδαφος είναι συνέχεια καλυμμένο με νερό και λάσπη για 11 μήνες το χρόνο. Ακόμη τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο ο υδροφόρος ορίζοντας ήταν πολύ υψηλός".

Ο Φρόιντ με την ομάδα του μετέφεραν τον εξοπλισμό τους στον χώρο κατά την διάρκεια των ξηρότερων μηνών της περιοχής, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, το 2009. "Με την πυροδότηση ηλεκτρικής ενέργειας μέσα στο έδαφος έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε μεταξύ των διαφόρων τύπων υλικού. Αυτό το είδος τεχνολογίας μπορεί να χαρτογραφήσει ολόκληρο το έδαφος αντί για σκάψιμο.... Είναι μια μορφή μη επεμβατικής αρχαιολογίας". "Έχουμε χαρτογραφήσει το υπέδαφος. Είναι σαν μια μαγνητικη τομογραφία του εδάφους" συμπλήρωσε.

Οι εικόνες που προέκυψαν από την ηλεκτρική απεικόνιση του εδάφους δείχνουν διακοπές στις υπεδαφικές πυκνότητες συμβατές με τα κυκλικά μοτίβα που είναι ορατά από ψηλά. Αυτό που η ομάδα βρήκε στη ηλεκτρική χαρτογράφηση του υπεδάφους  ήταν ένα σχέδιο που επαναλαμβανόταν σε τακτικά χωρικά διαστήματα, κάτι που δεν συμβαίνει φυσικά. ενώ οι δορυφορικές φωτογραφίες εντόπισαν κατασκευές που έμοιαζαν θαμμένες μέσα στους βάλτους.

Εκτός από την προηγμένη επιστημονική χαρτογράφηση, συλλέχθηκαν και δείγματα πυρήνων από 13,5 μέτρα βάθος μέσα στη λάσπη και θραύσματα ξύλων τα οποία δόθηκαν για δοκιμές. Έγινε και χρονολόγηση με άνθρακα των πυρήνων του υλικού που επιβεβαίωσε ότι υπήρχε ανθρώπινη δραστηριότητα στον χώρο αυτο περίπου 4400 χρόνια πριν τις ημέρες μας.

Όμως, βρίσκοντας τα δείγματα πυρήνων, η ομάδα άθελά της βρήκε και κάτι ενδιαφέρον. Ένα μυστηριώδες στρώμα μεθανίου που ίσως σημαίνει χλωρίδα-πανίδα.

Επιπροσθέτως, οι συνάδελφοι της ομάδας του Φρόιντ βρήκαν δυο ειδώλια (αγαλματίδια), την πρώτη και τη δεύτερη μέρα των εργασιών τους που συμβολίζουν  κάποιες "Θεές" της παλιάς εποχής. "Είναι εικόνες της Αστάρτης, της Ιστάρ ή μιας ευρέως γνωστής φοινικικής θεότητας", αναρωτιέται ο Φρόιντ;

"Τι θα συμβεί αν η Ατλαντίδα βρισκόταν στην Ισπανία και η προέλευση του πολιτισμού δεν συνέβη στη Μέση Ανατολή, αλλά συνέβη στην Ισπανία;" o Freund δήλωσε και απάντησε ο ίδιος: "Νομίζω ότι οι Άτλαντες είναι οι γονείς των Φοινίκων".

Το ντοκιμανταίρ “ταξιδέυει” στην Τουρκία καθώς επίσης και σε Κρήτη και Σαντορίνη πριν καταλήξει στη νοτια Ισπανία, πέρα από το Γιβραλτάρ. Εδώ έχουμε εικόνα από υποβρύχιες έρευνες που μας δείχνουν υποθαλάσσιους σχηματισμούς φτιαγμένους από ανθρώπινο χέρι, που χρονολογούνται στον Αιώνα του Χαλκού. Συγκεκριμμένα βρέθηκαν ερείπια τετραγωνισμένων βράχων στο βυθό της θάλασσας (κοντά στη περιοχή που παλιά ήταν λιμάνι)

Ο Ρ. Φρόιντ στο τέλος συνόψισε τα μέχρι εκείνη τη στιγμή τεκμήρια που προέκυψαν από τις έρευνες στη περιοχή του βαλτότοπου:

  1. Η πυρηνοληψία δείχνει ότι υπήρχε ένα μεγάλο λιμάνι που συνεχιζόταν μέχρι το κέντρο των βαλτότοπων
  2. Τα ευρεθέντα αντικείμενα χρονολογούνται (με τη μέθοδο άνθρακα-14) μεταξύ  2000 έως 5000 Π.Κ.Χ.
  3. Η τομογραφία ηλεκτρικής αντίστασης δείχνει τοίχους υπό την επιφάνεια.
  4. Υπάρχει μυστηριώδες στρώμα μεθανίου που εγκλωβίστηκε 6-9 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, που πηγαίνει βαθιά στα πέντε μέτρα. Αυτό το αέριο γνωρίζουμε ότι προέρχεται από οργανική ύλη. Αν μια πόλη θαύτηκε ξαφνικά εκεί, όλο το οργανικό υλικό που σχετιζόταν μ' αυτόν τον πολιτισμό θα παγιδευόταν. Μετά από αιώνες η αποσύνθεσή του θα παρήγαγε αέριο.

Αρχαίες πόλεις-μνημεία στην ενδοχώρα της Ισπανίας για τους διασωθέντες Άτλαντες

σύμβολ χαραγμένα επάνω σε λίθο στην είσοδο του Κάντσο-Ροάνο

Ο Φρόιντ θεώρησε ότι οι επιζώντες άτλαντες θα έχουν φύγει σε άλλες περιοχές όπου εκεί θα έκτιζαν μικρότερης κλίμακας πόλεις, σαν μινιατούρες, σε ανάμνηση της κατεστραμμένης πατρίδας τους. Προς επιβεβαίωση της θεωρίας αυτής έψαξε, μαζί μ' ένα ισπανό επιστήμονα,  στη γύρω περιοχή, μήπως δει αρχαιολογικούς χώρους που περιβάλλονται από αρκετές ομόκεντρες τάφρους και τελικά ταξίδεψε σε ένα μουσείο που περιείχε πολλά δείγματα «ορθίων πετρών» χαραγμένων με ένα σύμβολο που μοιάζει με τα σχέδια του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα.

"Υπάρχουν πάνω από 100 απ' αυτά, και έρχονται από όλα τα διαφορετικά μέρη στην περιοχή", δήλωσε ο Freund. Η ομοιότητα των λίθων έπεισε τον Φρόιντ ότι οι επιζώντες Άτλαντες είχαν κατασκευάσει αφιερώματα σ' όλη την Ισπανία για να τιμήσουν την κατεστραμμένη πατρίδα τους. "Στο έγγλημα, ακολουθείς τα λεφτά," είπε. "Στην αρχαιολογία, ακολουθείς τους λίθους."

Εκτός των παραπάνω λίθων η θεωρία των ερευνητών ενισχύεται και από την ανακάλυψη στη Κεντρική Ισπανία μιας παράξενης σειράς ιχνών άλλων μικρών πόλεων κτισμένων κατά το πρότυπο της Ατλαντίδας, δηλαδή "αναμνηστικών πόλεων" που θεωρείται οτι πρόσφυγες από την Ατλαντίδα έχτισαν σε ανάμνηση της κατεστραμμένης πατρίδας τους, πιο βόρεια και πιο βαθιά στο εσωτερικό της χώρας

Μια από αυτές τις ανακαλύψεις, που είχε γίνει σε αρχαιολογική ανασκαφές τις δεκαετίες 1970 και 1980, είναι τα ερείπια στο Κάντσο Ροάνα, που είναι τα ερείπια που έχουν απομείνει από μια μικρή πόλη-μνημείο στα εσωτερικά της Δόνα Άνα, 200 χλμ. από το λιμάνι. Εκεί, στο δέλτα του ποταμού Γουαδαλκιβίρ, οι επιστήμονες μας έδειξαν τα απομεινάρια μίας πόλης χτισμένης σε βαθμίδες, με πολλούς ναούς, ελάχιστους οικισμούς και σπίτια και μια βαθιά στρογγυλή τάφρο που περιέκλειε την πόλη. Σύμφωνα με τον Φρόιντ ήταν μια "ιερή πόλη" μινιατούρα της Ατλαντίδας.

Το πιο συναρπαστικό σημείο του ντοκιμανταίρ είναι όταν η κάμερα δείχνει το πιο ενδιαφέρον εύρημα που έχει να κάνει με την Ατλαντίδα: Πάνω σε πέτρα,  στη κεντρική είσοδο του Κάντσο Ροάνο (επιπλέον υπάρχει και σε πολλές άλλες πόλεις) είναι χαραγμένη μια συμβολική παράσταση. Πρόκειται για ένα ανάγλυφο μυστικό σύμβολο. Είναι σχηματισμένη η μορφή ενός πολεμιστή με τραβηγμένο σπαθί που “φυλάει” την είσοδο της πόλης που παριστάνεται με ομόκεντρους κύκλους. Η πινακίδα δείχνει τους ομόκεντρους κύκλους με μια μονο είσοδο που είναι και έξοδος. Η ομοιότητα του με την περιγραφή του σχήματος της Ατλαντίδας από τον Πλάτωνα (τρεις δακτύλιους ξηράς και δυο υδάτινους με μια είσοδο-έξοδο στα Νότια, και στη μέση η ακρόπολη με το παλάτι του Ποσειδώνα) είναι ολοφάνερη. 

Ο Φρόιντ και η ομάδα του προσπαθούν, με την έρευνά τους, να επιλύσουν δυο αρχαία μυστήρια. Ενός πλατωνικού και ενός βιβλικού. Το βιβλικό αφορά τη χαμένη πόλη "Θαρσείς" που αναφέρεται πολλές φορές στην Αγία Γραφή. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι "Θαρσείς" είναι ένα άλλο όνομα για την αρχαία περίφημη πόλη "Ταρτησσό". Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η "Ταρτησσός" ήταν στη Ν. Ισπανία, επίσης το ίδιο και η πόλη "Θαρσείς". Κατά τα λεγόμενα του Φρόιντ, η "Ταρτησσός" και η "Θαρσείς" ήταν ένα και το αυτό. Οι αρχαίες πηγές αναφέρουν και τις δυο πόλεις για την εκμετάλλευση των μετάλλων τους. Εμπορικά πλοία από την Μέση Ανατολή ταξίδευαν τρία χρόνια για να πάρουν προμήθειες από τις πόλεις αυτές. Παραδόξως και τα δυο ονόματα εξαφανίστηκαν από τις ιστορικές και τις βιβλικές αναφορές. Σαν η πόλη να έπαψε να υπάρχει. Αυτό συνέβη, κατά τον Φρόιντ, γιατί στην αρχαιότητα η "Ταρτησσός-Θαρσείς" ήταν γνωστή με ένα άλλο όνομα, Ατλαντίς. Άρα Θαρσείς = Ταρτησσός = Ατλαντίς. Και οι τρεις πόλεις αναφέρονται ως σημαντικά λιμάνια που βρίσκονται σε νησί στο άκρο του τότε γνωστού κόσμου όπου έρχονται πλοία από τις μεγάλες θάλασσες, χρειάζονταν 3 χρόνια για να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους αυτό, και ως εξαφανισθείσες μυστηριωδώς. Όμως οι εκπληκτικές ομοιότητες τους συνεχίζονται. Φημίζονταν για τον  πλούτο τους σε μεταλλέυματα, εξορύσσοντας τεράστιες ποότητες χρυσού, ασημιού και χαλκού. Ακόμη και σήμερα λιγο πιο πάνω από τη Ντονάνα, στους λόφους που ρίχνουν τη σκια τους στο Ρίο Τιντο εξορύσσονται τα τρια μέταλλα εδώ και 5000 χρόνια. Είναι τα περίφημα ορυχεία του Ρίο Τίντο.

 

 

Μετάφραση-επεξεργασία από Θεόδωρο Πάσχο, Ελλάδα 

linearB myName sm2