Συγγραφέας: Θεόδωρος Πάσχος, σελίδες 202 Δυο Έλληνες επιστήμονες με τη τεχνολογία τους βρίσκουν λύση στο πρόβλημα της επικοινωνίας με νοήμονα όντα του σύμπαντος, χαράζοντας το μέλλον της ανθρωπότητας. Αναζητώντας να εξιχνιάσουν διάφορα μυστήρια φαινόμενα, πρωταγωνιστούν σε ομάδες αποστολών για να παρακολουθήσουν τα ιπτάμενα σκάφη που εμφανίζονται στη Γη, στον Άρη και στη Σελήνη και να επικοινωνήσουν με τα εξωγήινα όντα. Στη προσπάθειά τους αυτή μπλέκουν σε επικίνδυνες περιπέτειες μαζί τους, ανακάλύπτοντας συγχρόνως, στο βυθό του ωκεανού, απομεινάρια (ίχνη) της παλιάς τεχνολογίας της χαμένης Ατλαντίδας...
Για προεπισκόπηση ή παραγγελία δείτε στo Site: smashwords.com/
Music video "Atlantis"
The official Music Video "Atlantis" by Taimane Gardner
Όπως και όλες οι ρευνητικές αποστολές διαφόρων χωρών που προηγήθηκαν, παρομοίως και οι Σοβιετικές έρευνες στον Ατλαντικό, που ξεκίνησαν την δεκαετία του 1960 μεχρι και το 1990, έγιναν για επιστημονικούς λόγους, με σκοπό τη χαρτογράφηση του βυθού, την βαθομέτρηση και την έρευνα της υποθαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας. Ποτέ δεν έχει χρηματοδοτηθεί έρευνα ειδικά για την Ατλαντίδα, καθώς το θέμα αυτό για την επίσημη επιστήμη και τη πλειοψηφία της Ακαδημαϊκής κοινότητας βρίσκεται στη κατηγορία του μύθου.
Παρόλα αυτά μελετώντας το βυθό του ωκεανού οι επιστήμονες βρίσκουν χρήσιμα γεωλογικά στοιχεία (υποθαλάσσια κωνικά βουνά, πετρώματα από υαλώδη βαλσάτη, γεωλογικούς σχηματισμούς σαν κοίτες ποταμών και πυθμένες λιμνών γλυκού νερού) που είναι ενδείξεις για την ύπαρξη στερεάς γής, ποταμών, λιμνών και βουνών που κάποτε βρίσκονταν πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού, σε διάφορα σημεία του βόρειου Ατλαντικού. Τα συμπεράσματα προηγούμενων ερευνητών υποστηρίχθηκαν με περισσότερες αποδείξεις από τους σοβιετικούς επιστήμονες οι οποίοι εξερεύνησαν τον Ατλαντικό ωκεανό και την Ανταρκτική, ανεξάρτητα από άλλες χώρες, με τα ωκεανογραφικά πλοία «Βιτγιάζ», «Ακαδημαϊκός Πετρόφσκυ», «Μιχαήλ Λομσονόφ», «Περσέας» κ.α.
1. Οι έρευνες στη περιοχή Horseshoe (1963)
Οι πρώτες σοβιετικές έρευνες στον Ατλαντικό ξεκίνησαν το 1963 με το ωκεανογραφικό πλοίο «Μιχαήλ Λομσονόφ» και επικεφαλής την ωκεανογράφο της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών Δρ. Μαρία Κλίνοβα.Το συμπέρασμα του Kolbe υποστηρίχθηκε από πρόσθετες αποδείξεις που αποκαλύφθηκαν το 1963 από έναν ωκεανογράφο της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών. Οι ερευνητές του Μιχαήλ Λομσονόφ εξετάζοντας μια περιοχή των υποθαλάσσιων βουνών στη περιοχή Horseshoe κατόρθωσαν με τη βοήθεια ρομποτικών συσκευών (της Δρ Μαρία Κλινόβα) να εξορύξουν (μαζέψουν) αρκετούς ασυνήθιστους βράχους (πετρώματα) από το βυθό της θάλασσας.
Οι εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ότι τα δείγματα δεν είχαν σχηματιστεί στα βάθη των 1,6 χιλιομέτρων (1 μιλίου), όπου βρέθηκαν, αλλά σε ξηρή γη (στεριά) που υπήρχε στο σημείο εκείνο περίπου 10.000 χρόνια πριν.
Οι έρευνες αυτές επιβεβαίωσαν τα συμπεράσματα από τις έρευνες του Kolbe που είχαν προηγηθεί.
Αποκαλύψεις όπως αυτές έχουν πείσει τους ναυτικούς επιστήμονες ότι μια μεγάλη ορεινή γη, μάζα κάπως μικρότερη στην περιοχή από την Πορτογαλία (περίπου 90.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) στην πραγματικότητα καταλάμβανε τον Ατλαντικό Ωκεανό τα τελευταία 10.000 χρόνια.
2. Aρχαία υποβρύχια ερείπια (βορειο-ανατολικά της νήσου Μαδέρα)
Σοβιετικοί επιστήμονες στο τέλος του Μάρτη 1979, σε μια ανακοίνωσή τους, για την επιτυχία έρευνάς τους στον Ατλαντικό ωκεανό, είπαν "Ο Πλάτωνας μας έδειξε το δρόμο για τη χαμένη Ατλαντίδα". Το Σοβιετικό πλοίο υποβρύχιων ερευνών "Βιτγιάζ" αγκυροβόλησε στον ποταμό Τάγο της Πορτογαλίας. Ο Δρ. Αντρέι Ακσυόνοβ, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών, κάλεσε απάνω στο πλοίο τούς δημοσιογράφους της Λισσαβόνας και τους ανακοίνωσε την ανακάλυψη υποβρύχιων ερειπίων:
«Στη θαλάσσια περιοχή, 900 χιλιόμετρα από τις Πορτογαλικές ακτές επισημάνθηκε, σ' ένα υποβρύχιο βουνό, ένα οροπέδιο με παράξενους σχηματισμούς. Ύστερα από επισταμένη έρευνα, με τα επιστημονικά μας όργανα διαπιστώσαμε, πως στο χώρο αυτό υπάρχουν ερείπια, κατάλοιπα προφανώς βυθισμένης πόλης. Διακρίναμε σχεδόν καθαρά μισογκρεμισμένους τοίχους και γιγαντιαίες σκάλες. Παρά του ότι αυτά είναι σκεπασμένα σε πολλά σημεία με φύκια και άλλα θαλάσσια φυτά. Τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες, από τις οποίες οχτώ δείχνουν τις συμμετρικές τεράστιες κλιμακώσεις και θα σταλούν στη Μόσχα για ειδική επεξεργασία και μελέτη, και μετά θα κυκλοφορήσουν στο κοινό...»
Ο Δρ. Aksyonov επίσης δήλωσε ότι:
«Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί από το πλοίο έρευνας του ομίλου, Βιτγιάζ, πάνω από μια ορεινή υποβρύχια περιοχή σε μια πορεία προς τη Μαδέρα, αλλά δεν έδωσε καμία ένδειξη για το βάθος της περιοχής. Είπε στους δημοσιογράφους ότι σεισμοί, σχισμές ή ηφαιστειακές εκρήξεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν την ολίσθηση του αρχαίου εδάφους κάτω από τον ωκεανό»
Στον Δρ. Μαρτσέλο Βασκονσέλο (Marcello Vasconelos), διευθυντή του ΕΘνικού Ινστιτούτου Αλιείας της Πορτογαλίας, οι Σοβιετικοί ερευνητές του "Βιτγιάζ" είπαν πώς «είναι βέβαιοι ότι ανακάλυψαν ένα βυθισμένο τοπίο της χαμένης Ατλαντίδας».
Ο Δρ. Ακσυόνοβ συμπλήρωσε, πως «...αυτή η ανακάλυψη αποτελεί την αρχή μόνο ευρύτατης επιστημονικής έρευνας, που θα έχει επίκεντρο αυτή την περιοχή του Ατλαντικού ωκεανού. Στον τόπο αυτό εξάλλου ο Πλάτωνας προσδιόρισε την ύπαρξη και τον καταποντισμό της Ατλαντίδας».
Δημοσιεύσεις σε Εφημερίδες
Στα ρεπορτάζ που δημοσίευσαν μερικές εφημερίδες για τα παραπάνω γεγονότα στις 30 και 31 Μάρτη 1979 έγραψαν και τα εξής:
«Η σοβιετική ωκεανογραφική ομάδα ανέφερε ότι είχε λάβει τις οκτώ φωτογραφίες, 200 με 300 μίλια στα ανοικτά των ακτών της Πορτογαλίας, στο μέσο της απόστασης με τη πορτογαλική νήσο Μαδέρα. Οι Σοβιετικοί, μόλις έφτασαν στη Λισαβόνα από την περιοχή του πλοίου έρευνας, συναντήθηκαν αργότερα με αξιωματούχους του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας για την Αλιεία της Πορτογαλίας για να συζητήσουν πιθανή εκμετάλλευση των ωκεάνιων πόρων. Ο διευθυντής του ινστιτούτου, Δρ. Marcello Vasconcelos, δήλωσε σήμερα (εννοεί στις 30 Μάρτη 1979) σε δημοσιογράφους ότι οι Σοβιετικοί φαίνεται σίγουροι ότι μπορεί να έχουν βρει το μεγάλο βυθισμένο νησί του μύθου που αναφέρεται στα γραπτά του Έλληνα φιλόσοφου Πλάτωνα. "Είναι αναμφισβήτητο ότι νομίζουν ότι έχουν βρει κάτι", είπε.»
3. Έρευνες στο υποβρύχιο βουνό Αμπέρ (Β.Α. της νήσου Μαδέρα)
Το ερευνητικό πλοίο "Βιτγιάζ" συνέχισε την αποστολή του, ανιχνεύοντας το βυθό της θάλασσας του Ατλαντικού, στο χώρο Βορειο-ανατολικά της νήσου Μαδέρα. Σε πολύ μεγάλη έκταση, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, σ' εκείνη την περιοχή βρίσκεται απλωμένο το υποβρύχιο βουνό Αμπέρ. Είναι ένα περίεργο βουνό του πυθμένα του Ατλαντικού ωκεανού, που λόγω της μορφής του, αποτελεί πόλο έλξης των Ατλαντολόγων, που ερευνούν για την Ατλαντίδα, οδηγούμενοι από τα γραπτά του Πλάτωνα.
Οι Σοβιετικοί του ωκεανογραφικού σκάφους "Βιτγιάζ" ύστερα από τις έρευνές τους, που είχαν διαρκέσει χρόνια, το 1984, έδωσαν την πληροφορία πως το υποβρύχιο βουνό Αμπέρ, ήταν κάποτε ένα μεγάλο νησί πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Δυστυχώς δεν ανακοίνωσαν λεπτομέρειες, με βάση ποια στοιχεία έφτασαν σ' αυτό το συμπέρασμα...
4. Μια λειασμένη μαρμάρινη πλάκα του βυθού
Το Σεπτέμβρη του 1985 σοβιετικές και ξένες εφημερίδες, δημοσίευσαν την πληροφορία, ότι οι Σοβιετικοί «έβγαλαν από το βυθό του Ατλαντικού ωκεανού, από βάθος 4500 μέτρα, ένα περίεργο κομμάτι μάρμαρο. Την ανακάλυψη έκανε το σοβιετικό πλοίο "Ακαδημαϊκός Μπόρις Πετρόβσκυ", που πραγματοποιούσε διάφορες ωκεανογραφικές μελέτες».
Το εύρημα προβλημάτισε ιδιαίτερα το επιστημονικό προσωπικό του σοβιετικού σκάφους. Από τις πρώτες μελέτες του ευρήματος, διαπιστώθηκε, πως πρόκειται για μια μαρμαρόπλακα λεία και από τις δυο επιφάνειες, με ασπρο-κιτρινωπό χρώμα. Το σχήμα της προδίδει, πως έγινε επεξεργασία πάνω της, κάποια λείανση, κι οπωσδήποτε είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Προσδιόρισαν χρονικά, πως αυτό το αντικείμενο βρισκόταν στο βυθό του ωκεανού πολλές χιλιάδες χρόνια.Ο επιστήμονας της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών Λέον χιτρόφ, αρχηγός της αποστολής, που έκανε τις έρευνες, είπε γι' αυτή την ανακάλυψη:
"Το εύρημα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Θα αναλάβω προσωπικό την ανάλυσή του στο Εργαστήριο Αναλυτικής χημείας και Γεωχημείας της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών. Η επιστημονική αυτή εξέταση θα δείξει, αν η πλάκα αποτελούσε τμήμα κάποιου οικοδομήματος, ενός άγνωστου λαού, ή αν σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η καταγωγή της ανάγεται στο θρυλικό πανίσχυρο κράτος των Ατλάντων".
Δυστυχώς η Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών, από όσα γνωρίζουμε, δεν ανακοίνωσε τίποτα επίσημα. Διαρρέουν μόνο πληροφορίες, πως οι "μυστικές" έρευνες συνεχίζονται, στον Ατλαντικό ωκεανό, όχι μόνο από τους Ρώσους, αλλά και από τους Αμερικανούς.